η Μεσόγειος δεν έχει νερό
Η μπανιέρα μου θα είναι ό,τι πρέπει
θα ’μαι πλούσιος μ’ ελάχιστα, θαρρώ

Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο
Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο
Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο

Μες στην αντάρα και το σεισμό
αντί για την πόρτα, ανοίγω τη βρύση
Βάζω μπρος στην σκάφη να κατρακυλήσει
σαν του Νώε την αρχαία κιβωτό

Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο
Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο