Λενε οτι σε τετοιες στιγμες περναει μπροστα σου ολη σου η ζωη , ολη σου η πορεια.
Δεν εχει σημασια αν αυτη η πορεια κρατησε 5 λεπτα ή 50 χρονια. Εισαι εκει , μονος , απεναντι σε αυτον/αυτους που θελουν να εξουσιασουν τους αθωους που υπαρχουν πισω απο σενα.
Δεν εχει σημασια που δεν ξερεις ποιοι ειναι αυτοι οι αθωοι – η μανα σου , η γυναικα σου , τα παιδια σου , τα παιδια του γειτονα , ολα τα παιδια του κοσμου , ενα κουταβι , μια αγνωστη , ενας αγνωστος …
Δεν εχει σημασια που η αυτη ακριβως η ιδιοτητα των αθωων ειναι που σε εφερε στη τωρινη σου θεση.
Δεν εχει σημασια που δεν γνωριζεις ποιοι ειναι οι επιτιθεμενοι , οι πιθανοι εξουσιαστες – μπορει να ειναι ο ιδιος ο Θανατος ή μια ομαδα χουλιγκανς χωρις σοβαρο ιδεολογικο υποβαθρο αλλα με “πειστικα” επιχειρηματα ή μια ανωτερη τεχνολογικα φυλη με απιστευτο ιδεολογικο βαθος ή ενα ακυβερνητο αυτοκινητο σε ενα δρομο ταχειας κυκλοφοριας ή μια αρρωστια ή απλα η κακη σου μοιρα …
Δεν εχει σημασια τωρα πια.
Το μονο που εχει σημασια ειναι οτι εισαι εδω.
Αποφασισμενος να τελειωσεις αυτο που αρχισες εστω και με μηδενικες ελπιδες για happy end.
Τα τειχη επεσαν – οι ασπιδες προστασιας εχουν καταστραφει – ο εχθρος ειναι ακριβως μπροστα σου.
Εισαι η τελευταια γραμμη αμυνας – ο ενας και μοναδικος Υπερασπιστης , ο μελλοντικος ηρωας (ή βλακας κατα αλλους).
Δεν νιωθεις τιποτα πια.
Εχει ηδη αρχισει…
Εισαι ετοιμος ?
απλα ενα video game ?
